مثل پرنده ای که در قفس گیر افتاده باشد

رکورد دار خواب های درهم و آشتفه ام. دیشب پدربزرگ مرحومم توی خوابم بود. بغل گرفتمش، بوسیدمش و گفتم که دلتنگم. چقدر من این بغل گرفتن آدمها را دوست دارم. دست هایت را باز کنی و آدمهایی که دوست داری در میان تنت جا بگیرند. سه هفته ی دیگر اینجا بودنمان یک ساله می شود. دلم پر می کشد که پدر و مادرم، دوستانم، اقوام دور و نزدیکم را بغل بگیرم. دلم پر می کشد. منبع